نام امام علی علیه السلام در کتب الهی

یکی از سوالاتی که شاید به ذهن برخی از دوستان خطور کرده باشد این است که آیا به نام امام علی علیه السلام- در کتابهای الهی اشاره ای شده است؟در این نوشتار مختصر به این موضوع خواهیم پرداخت.

از روایات اسلامی استفاده می شود که هم اوصاف و فضایل پیامبر خاتم ـ صلی الله علیه و آله ـ و هم جانیشین و خلیفه بر حقَش امام علی ـ عیله السَلام ـ و همچنین سایر ائمه در کتب مقدَس آنها مطرح بوده است. خداوند متعال در قرآن می فرماید: «کسانی که کتاب آسمانی به آنان داده ایم او (پیامبر) را همچون فرزندان خود می شناسند، گرچه جمعی از آنان حق را آگاهانه کتمان می کنند.»(1)

این آیه پرده از حقیقت مهمی بر می دارد و آن این که بیان صفات روحی و جسمی و ویژگی های پیامبر اسلام ـ صلَی الله علیه و آله ـ در کتب پیشین به قدری صریح و روشن بوده است که تصویر کاملی از آن در اذهان کسانی که با آن کتب سر و کار داشته اند، نقش بسته بود.

در روایتی آمده است که فردی یهودی از امام علی ـ عیله السَلام ـ سؤال میکند که اسم محمَد پسر عموی شما و اسم شما و فرزندانتان در تورات چیست؟ حضرت جواب می دهد: «در تورات اسم محمد (ص) «طاب طاب» و اسم من «ایلیا» و اسم فرزندانم «شبّر و شبیر» می باشد،» یهودی با شنیدن این پاسخ، بلا فاصله مسلمان شده و شهادتین را بر زبان جاری می کند و پس از شهادت به وحدانیت خدا و رسالت پیامبر (ص) شهادت به وصایت و ولایت امام علی (ع) می دهد.(2)

از این روایت استفاده می شود که امام علی (ع) به عنوان خلیفه و جانشین پیامبر (ص) بطور واضح و روشن در تورات مطرح بوده است. و اگر غیر این بود نباید بلافاصله یهودی فرمایش امام علی ـ علیه السَلام ـ را قبول می کرد.

و نیز نقل شده که اسامی مبارک تمام ائمه اهل بیت ـ علیه السَلام ـ در تورات نقل شده و به زبان عبرانی چنین بوده است: میذمیذ (مصطفی) ایلیا (علی مرتضی) قیذور (حسن مجتبی) ایرییل (حسین شهید) مشفور (زین العابدین) مسهور (امام باقر) مشموط (جعفر صادق) ذومرا (موسی کاظم) هذاد (علی بن موسی الرضا) تیمورا (محمد تقی) نسطور (علی النقی) نوقش (حسن عسکری) قدیمونیا (محمد بن حسن) صاحب الزمان (عج)(3)

در بخش هایی از کتب عهدین به انوار طیبه پنج تن ـ علیهم السلام ـ اشاره شده است آنجا که از زبان حضرت ادریس ـ علیه السلام ـ نقل می کند که فرزندان آدم در تعیین افضل مخلوقات دچار اختلاف شدند هر کدام چیزی گفتند و در نهایت اختلاف خود را نزد آدم ـ علیه السلام ـ بردند آن حضرت فرمود: چون خدا مرا آفرید و از روح خود در کالبدم دمید و من درست نشستم عرش اعظم الهی را دیدم و پنج شبح نورانی را نگریستم که در عرش هویداست در نهایت عظمت و جلال و کمال و حسن و ضیاء عرض کردم: پروردگارا این انوار با عظمت و جلال چه کسانی هستند خطاب رسید این ها اشرف مخلوقات من و واسطه بین من و سایر آفریدگانند. اگر این ها نبودند من تو را نمی آفریدم و نه آسمان و نه زمین و نه بهشت و نه جهنم و نه آفتاب و نه ماه را. عرض کردم پروردگارا نام این ها چیست؟ خطاب رسید به ساق عرش بنگر چون نگریستم دیدم این پنج نام مبارک نوشته شده است: پار غلیط (محمد) ایلیا (علی) طیطه (فاطمه) بشر (حسن) بشیّر (حسین)

روزی عیسی مسیح ـ علیه السلام ـ با صدای بلند فریاد زد ایلی ایلی به فریادم برس و مرا کمک کن، حاضرین برخی گفتند خدا را می خواند و برخی گفتند الیاس را می خواند.... ولی از آن جا که هیچ یک پیامبران خودشان به این که نام ایشان ایلی یا ایلیا باشد تصریح نکرده اند و فقط علی ـ علیه السلام ـ است که این نام خودش که در تورات و انجیل آمده است تصریح کرده و می گوید: «انا ایلیا الانجیل» قندوزی نقل می کند: امام علی ـ علیه السلام ـ در کوفه بر فراز منبر رفت و خطبه مفصلی برای مردم قرائت نمود بعد از حمد و ثنای الهی و بیان مطالب دیگر در معرفی خود و فضایل خود جملاتی بیان کرد که ازجمله به جمله فوق (انا ایلیا الانجیل) اشاره کرد.

1. بقره/146.

2. طوسی، حمزه، الثاقب فی مناقب، قم، انصاریان، دوم، 1412 ق، ص 271.

3. صدوق، عیون اخبار الرضا، بیروت، مؤسسة علمی مطبوعاتی، اول، 1404 ق، ج2، ص147.