هجوم به خانه حضرت فاطمه(س) در منابع اهل سنت (بخش اول)

ابوبکر به عمر بن خطاب مأموریت داد که برود و آنان را از خانه بیرون بیاورد و به وى گفت: چنانچه مقاومت کردند و از بیرون آمدن خوددارى کردند، با آنان جنگ کن. عمر با شعله آتشى که همراه داشت و آن را به قصد آتش زدن خانه فاطمه(علیها السلام)برداشته بود، به سوى آنها حرکت کرد. 

آن روز اگر به فاطمه سیلی نمی زدند

دنیا ادامه داشت دیگر محشری نداشت

«بلاذرى» در کتاب «انساب الاشراف» مى نویسد:

( چون على(علیه السلام) از بیعت با ابوبکر سرپیچى کرد، ابوبکر به عمر دستور داد که برود و او را با خشونت هر چه تمام تر بیاورد...)(1)

بلاذرى در ادامه مى نویسد:

(عمر با شعله آتش به سوى خانه فاطمه(علیها السلام) رفت. فاطمه(علیها السلام) پشت در خانه آمد و گفت: اى پسر خطّاب! آیا تویى که مى خواهى درِ خانه را بر من آتش بزنى؟ عمر پاسخ داد: آرى! این کار آنچه را که پدرت آورده محکم تر مى سازد).(2)

( تاریخ طبرى) نوشته است که عمر گفت:

(و لله لاحرقنّ علیکم او لتخرجنّ الى البیعة).(3)

به خدا قسم یا خانه را بر شما مى سوزانم یا این که جهت بیعت خارج مى شوید.

(ابن عبدربه) در کتاب «العقد الفرید» آورده است:

(ابوبکر به عمر بن خطاب مأموریت داد که برود و آنان را از خانه بیرون بیاورد و به وى گفت: چنانچه مقاومت کردند و از بیرون آمدن خوددارى کردند، با آنان جنگ کن. عمر با شعله آتشى که همراه داشت و آن را به قصد آتش زدن خانه فاطمه(علیها السلام)برداشته بود، به سوى آنها حرکت کرد. فاطمه(علیها السلام) گفت: یابن الخطاب اجیت لتحرق دارنا؟ اى پسرخطاب! آتش آورده اى خانه مرا بسوزانى؟ گفت: بلى، مگر این که به آنچه امت در آن داخل شده اند (بیعت با ابوبکر) شما هم داخل شوید...)(4)

(ابن قتیبه) در کتاب «الامامة و السیاسة» آورده است:

(....عمر سر رسید آنان را صدا کرد، ولى آنها اعتنایى نکرده و از خانه خارج نشدند. عمر هیزم خواست و گفت: و الذى نفس عمربیده لتخرجنّ او لاحرقنّها على من فیها). به همان خدایى که جان عمر در دست اوست، سوگند یاد مى کنم که بیرون بیایید و گرنه خانه را با کسانى که در آن هستند آتش خواهم زد. به عمر گفتند: اى اباحفص! فاطمه(علیها السلام) در این خانه است. عمر پاسخ داد: باشد!!(5)

این عبارت در «الریاض النضرة» و «تاریخ الخمیس» نیز ذکر شده.(6)

(ابن قتیبه) مى افزاید:

(... فاطمه(علیها السلام) چون صداى آنها را شنید، باصداى بلند ندا کرد: یا ابت یا رسول الله(صلى الله علیه وآله وسلم) ماذا لقینا بعدک من ابن الخطاب و ابن ابى قحافه...).(7) اى پدر! اى رسول الله(صلى الله علیه وآله وسلم)! ما پس از تو چه ها که از (عمر) بن خطاب و (ابوبکر) ابن ابى قحافه دیدیم...

(مقاتل بن عطیه) در کتاب «الامامة و الخلافة» مى نویسد:

(ان ابابکر بعد ما اخذ البیعة لنفسه من الناس بالارحاب و السیف و القوة ارسل عمر، و قنفذاً و جماعة الى دار على و فاطمه(علیهما السلام) و جمع عمر الحطب على دار فاطمة(علیها السلام) و احرق باب الدار).(8)

هنگامى که ابوبکر از مردم با تهدید و شمشیر و زور بیعت گرفت، عمر، قنفذ و جماعتى را به سوى خانه على و فاطمه(علیهما السلام) فرستاد، و عمر هیزم فراهم کرد و در خانه را آتش زد.

1.انساب الاشراف، بلاذرى، ج1، ص586.

2. همان.

3. تاریخ طبرى، ج2، ص443.

4. العقد الفرید، ابن عبدربه، ج3، ص64.

5. الامامة و السیاسة، ابن قتیبه، ج1، ص12; اعلام النساء، عمر رضا کحاله، ج4، ص114.

6. الریاض النضرة، محب طبرى، ج1، صفحات167 و 241 ; تاریخ الخمیس، دیار بکرى، ج1، ص178.

7. الامامة و السیاسة، ابن قتیبه، ج1، ص12.

8. الامامة و الخلافة، مقاتل بن عطیه، ص160 و 161 با مقدمه دکتر حامدداود.