یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اسْتَجِیبُواْ لِلّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاکُم لِمَا یُحْیِیکُمْ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ «سوره انفال / آیه 24»
ای کسانی که ایمان آوردهاید سخن خدا و رسول ، آن زمان که شما را میخوانند اجابت کنید تا شما را زنده کنند.
از امام باقر(ع) نقل شده است که:
ما یحییکم ولایة علی بن ابیطالب علیه السلام
آنچه شما را زنده میکند ولایت علی بن ابیطالب است.
صلوات بر امام هادی(ع)
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى عَلِىِّ بْنِ مُحَمَّدٍ، وَصِىِّ الْأَوْصِیآءِ، وَاِمامِ الْأَتْقِیآءِ،وَخَلَفِ اَئِمَّةِ الدّینِ، وَالْحُجَّةِ عَلَى الْخَلائِقِ اَجْمَعینَ، اَللّهُمَّ کَماجَعَلْتَهُ نوُراً یَسْتَضیى ُ بِهِ الْمُؤْمِنوُنَ فَبَشَّرَ بِالْجَزیلِ مِنْ ثَوابِکَ، وَاَنْذَرَ بِالْأَلیمِ مِنْ عِقابِکَ، وَحَذَّرَ بَاْسَکَ، وَذَکَّرَ بِآیاتِکَ، وَاَحَلَّ حَلالَکَ، وَحَرَّمَ حَرامَکَ، وَبَیَّنَ شَرایِعَکَ وَفَرایِضَکَ، وَحَضَّ عَلى عِبادَتِکَ، وَاَمَرَ بِطاعَتِکَ، وَنَهى عَنْ مَعْصِیَتِکَ، فَصَلِّ عَلَیْهِ اَفْضَلَ ما صَلَّیْتَ عَلى اَحَدٍ مِنْ اَوْلِیآئِکَ، وَذُرِّیَّةِ اَنْبِیآئِکَ، یا اِلهَ الْعالَمینَ.
بارالها! بر علی بن محمد (امام هادی) درود فرست.او که جانشین اوصیای پیامبر(ص) و پیشوای پارسایان است.و جایگزین رهبران دین و حجت بر تمام آفریدگان.
بارالها! همانگونه که او را نوری قرار دادی تا مؤمنان از او فروغ بگیرند. او به پاداش بزرگ تو بشارت داد و از کیفر تو مردم را بر حذر داشت و ایات تو را یادآور گردید، حلال تو را حلال دانست و حرام تو را حرام شمرد. آئین تو و واجبات تو را روشن کرد و مردم را به عبادت تو برانگیخت. و به طاعت تو فرمان داد و از معصیت تو بازداشت.
خدایا! بر او درود فرست برترین درودی که بر هر کدام از اولیای خودت و ذرّیه پیامبرانت میفرستی ای معبود جهانیان.
صلی الله علیک یا ابا عبد اله الحسین (ع) آقا چه شد حج شما نیمه کاره ماند ؟
شب های شهر مکه چرا بی ستاره ماند ؟
بار سفر مبند دلم شور می زند
گویا قیامت است ملک صور می زند
من خواب دیده ام سرتان را به نی زدند
گرگان تشنه زوزه کشان لب به می زدند .....
با تشکر از آقای تهرانی
الإمام علیّ علیه السلام : سَمِعتُ رَسولَ اللّه ِ صلى الله علیه و آله یَخطُبُ یَومَ النَّحرِ ، وهُوَ یَقولُ : هذا یَومُ الثَّجِّ والعَجِّ ، والثَجُّ : ما تُهریقونَ فیهِ مِنَ الدِّماءِ ، فَمَن صَدَقَت نِیَّتُهُ کانَت أوَّلُ قَطرَةٍ لَهُ کَفّارَةً لِکُلِّ ذَنبٍ ، والعَجُّ : الدُّعاءُ ، فَعِجّوا إلَى اللّه ِ ، فَوَالَّذی نَفسُ مُحَمَّدٍ بِیَدِهِ لا یَنصَرِفُ مِن هذَا المَوضِعِ أحَدٌ إلاّ مَغفورًا لَهُ ، إلاّ صاحِبَ کَبیرَةٍ مُصِرًّا عَلَیها لا یُحَدِّثُ نَفسَهُ بِالإِقلاعِ عَنها.
امام علی علیه السلام : شنیدم رسول
خدا صلی الله علیه وآله روز عید قربان ، خطبه می خواند و می فرمود :
امروز ، روز «ثجّ» و«عجّ» است .
ثجّ ، خون قربانی هاست که می ریزید . پس نیّت هرکس صادق باشد ، اولین قطره خونِ
قربانی او کفّاره همه گناهان اوست ، و«عجّ» ، دعاست . پس به درگاه خداوند دعا کنید
، قسم به آن که جان محمّد صلی الله علیه وآله در دست اوست ، از اینجا هیچ کس بر
نمی گردد ، مگر آمرزیده شود ، جز کسی که گناه کبیره انجام داده وبر آن اصرار ورزد
ودر دل خود ، تصمیم بر ترک آن ندارد .
کتاب «حج و عمره در قرآن و حدیث» صفحه 361
پردهی جدید کعبه در مراسمی، امروز پنجشنبه، برابر با نهم ذیالحجه پس از شستوشوی کعبه با گلاب ناب کاشان، روی کعبه نصب شد.
ای امیر عرفه بیتو صفا نیست که نیست
بیتو در آن عرفه عشق و وفا نیست که نیست
ای امیر عرفه، یوسف زهرا، مهدی
حاجتی غیر ظهورت به خدا نیست که نیست
(متن دعای عرفه را در ادامه مطالب بخوانید)
شیخ کلینى در کتاب کافى به سند خود از امام رضا (ع) روایت کرده است که امام باقر (ع) به هنگام احتضار فرمود: هنگامى که بهدرود حیات گفتم زمین را برایم بشکافید و قبرى مهیا کنید پس اگر به شما گفتند براى رسول خدا (ص) لحد بوده است، تصدیق کنید.
نشانه شیعه واقعى«ما شیعَتُنا إِلاّ مَنِ اتَّقَى اللّهَ وَ أَطاعَهُ.»:شیعه ما نیست، مگر آن که تقواى الهى داشته باشد و خدا را فرمان بَرَد.
مرحوم مجلسی روایت کرده است که ولید بن عبدالملک به صالح بن عبدالله، حاکم مدینه، نوشت که؛ حسن بن الحسن علیه السلام (حسن مثنی) را - که در زندان است - به مسجد رسول خدا صلی الله علیه و آله ببر و پانصد تازیانه بر او بزن. صالح، حسن را به مسجد آورد. مردم نیز جمع شدند، صالح به منبر رفت و نامه ولید را برای آنها خواند، هنوز مشغول خواندن نامه بود که امام زین العابدین علیهالسلام وارد مسجد شد، مردم برای او راه باز کردند، حضرت به نزد حسن مثنی رفت و به او فرمود: پسرعمو! خدا را با دعای کرب (1) بخوان تا گشایشی برایت پیش آورد، عرض کرد: آن دعا کدام است؟ حضرت دعا را به او یاد داد و بیرون رفت.
حسن شروع کرد به خواندن دعا و چند مرتبه آن را خواند، صالح که از خواندن نامه فراغت یافت و از منبر پایین آمد گفت: من این مرد را بیگناه میبینم، زدن تازیانه را به تاخیر اندازید تا درباره او از امیرالمومنین، ولید،!! کسب تکلیف کنم، سپس نامهای به خلیفه نوشت، ولید در پاسخ این نامه دستور آزادی حسن مثنی را صادر کرد.(2)
اِذا قَلَّ الدُّعاءُ نَزَلَ البَلاءُ .(3)
آنگاه که دعا (در بین مردم) کاهش یابد بلا نازل میشود. (حضرت محمد صلی الله علیه و آله)
پینوشتها:
1- مجلسی (ره) متن دعای کرب را در این حدیث نیاورده و تنها به آن اشاره کرده است.
2- بحارالانوار، ج 46، ص 114.
3- مستدرک الوسائل، ج 1، ص 36.
جلوههای تقوا، ج 3، محمدحسن حائری یزدی
کَتَبَ إِلی بَعْضِ أَوْلِیائِهِ: أَمّا هذِهِ الدُّنْیا فَإِنّا فیها مُغْتَرَفُونَ وَ لکِنْ مَنْ کانَ هَواهُ هَوی صاحِبِهِ وَ دانَ بِدینِهِ فَهُوَ مَعَهُ حَیْثُ کانَ وَ الاْخِرَةُ هِیَ دارُ الْقَرارِ.
امام جواد (علیه السلام) به یکی از دوستانش نوشت: امّا در این دنیا ما زیر فرمان دیگرانیم، ولی هر که خواسته او خواسته امامش و متدیّن به دین او باشد، هر جا که باشد با اوست و دنیای دیگر سرای جاودان است
امام جواد (ع)، فرزند برومند پدری بزرگوار چون
امام رضا (ع) است و در مکتب تربیتی او پرورش یافته، و طبیعی است که عشق و علاقه به
مادر عزیز را نیز از چنان پدری آموخته و به ارث برده باشد. آری شور شفیقانه و مهر
خالصانهی امام جواد (ع) نسبت به مادرش نیز همواره شعلههایی سرکش داشته و ورد
زبانها بوده است.
پروفسور "جرج جرداق" مسیحی ، در کتاب "امام علی صوت العدالة الانسانیة" می گوید : بعضی از خطبه های امام علی (ع) را بیش از دویست بار خواندم و سیر نشدم ، یا جناب علامه ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه می گوید : خطبه شقشقیه را من ده ها بار مطالعه کردم و سیراب نگشتم . اما باور می کنید ما متاسفانه با این کتاب بزرگ ، خیلی غریبه ، بیگانه و ناآشنا هستیم ؟
حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) : ابن عباس می گوید : از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) درباره فرموده خداوند ( در قرآن ) السابقون السابقون ….. پرسیدم ؟ در پاسخ فرمود : جبرئیل گفت : آنان علی (علیه السلام) و شیعیان او هستند که به سوی بهشت پیش تاختند ( رفتند ) و به الطاف و نعمت های خداوند نزدیک شدند.
بحارالانوار جلد ۶۸ صفحه ۲۰ حدیث ۳۳
در «محاسن» أحمد بن محمد، گوید که: حضرت صادق علیه السلام گفتهاند: محبت ما اهل بیت در هفت جا ثمر میبخشد: در نزد خداوند و در وقت مرگ و در قبر و در روز رستاخیز و در کنار حوض کوثر و در وقت میزان و در هنگام عبور از صراط.