پیامبر اکرم (ص(
سه نفر هستند که هنگام دیدار با خدا از هر دری که بخواهند وارد بهشت می شوند :
کسی که خوش اخلاق باشد.
کسی که در خلوت هم در حضور مردم از خدا بترسد.
کسی که جر و بحث را رها کند، حتی اگر حق با او باشد.
منبع : اصول کافی / ج 2 / ص 300
در روایتی از پیامبر اکرم (ص) آمده است که چهار چیز نشانه خوشبختی است :
الف) یاد آوری گناهان گذشته.
ب) و فراموش نمودن اعمال خوب و نیکوی گذشته.
ج) نگاه کردن به کسی که در امور دینی بالاتر است ( نسبت به خود شخص).
د) نگاه کردن به کسی که در امور دنیایی - از خود شخص - پایینتر است.
الواعظ العدیده ص 120
رسول اکرم (ص) : در شب معراج از جانب حق تعالی به من خطاب رسید ای محمد (ص(
علی (ع) در نزد من محبوبترین خلق است علی چراغ هدایت اولیای من است علی (ع ( پرچمدار افراد مومن و صالح است علی نور است از برای کسی که اطاعت اوامر او نماید و علی کلمه تقوی و باقیه است برای افراد پرهیزکار که پس از مرگ ملازم آنها باشد ای محمد هرکس علی را دوست بدارد مرا دوست داشته و هرکه با علی دشمنی ورزد مرا دشمنی نموده.
تفسیر جامع جلد 6 صفحه 45
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله: کسی که دوست بدارد خندان،
خداوند را ملاقات کند، باید محبت و ولایت علی بن موسی الرضا علیه السلام را داشته باشد
رسول خدا حضرت محمد صلی الله علیه و آله در ضمن حدیثی در بیان فضائل یکایک ائمه معصومین علیهم السلام فرمود: کسی که دوست بدارد خندان، خداوند را ملاقات کند، باید محبت و ولایت علی بن موسی الرضا(علیه السلام ) را داشته باشد... اینان (ائمه اطهار علیهمالسلام( چراغهای تاریکی و امامان هدایتگر و نشانههای تقوا هستند، کسی که ایشان را دوست بدارد و بهرهمند از ولایت آنان گردد، من نزد خدای تعالی بهشت را برای او ضمانت میکنم.
متن حدیث:
مَن أحَبَّ أن یَلقَى اللَّهَ ضاحِکاً مُستَبشِراً فَلیَتَوَلَّ عَلِیَّ ابنَ مُوسَى الرِّضا(ع)... فهؤلاء مصابیح الدُّجی وَ اَئِمَّة الهُـدی، وَ اَعلامِ التُّقی، مَن أحبهم و تولاّهم کنت ضامناً لهُ علی الله تعالی بالجنّة
بحارالانوار، جلد 39، صفحه296
پیامبر اکرم (ص) :
آیا شما را از بهترین خصلت های دنیا و آخرت خبر بدهم ؟
گذشت کردن از کسی که به شما ستم کرده است، پیوستن به کسی که از شما بریده است، خوبی کردن به کسی که به شما بدی کرده است و عطا کردن به کسی که از شما دریغ داشته و محرومتان نموده است.
الکافی، جلد 2، ص 107
رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم فرمود: هیچ مومنی نیست که ماه رمضان را فقط بحساب خدا روزه بگیرد مگر آنکه خداوند تبارک و تعالی هفت صفت را برای او ثاببت و لازم فرماید:
- آنکه هر چه حرام در پیکرش باشد گداخته شود.
- به رحمت خدای عز و جل نزدیک می شود.
- کفاره گناه پدرش آدم را پرداخت نموده است.
- خداوند لحظات جان کندن را بر وی آسان گرداند.
- از گرسنگی و تشنگی روز قیامت در امان خواهد بود.
- خدای عز و جل از خوراکیهای لذیذ بهشتی او را نصیب دهد.
- خدای عز و جل بیزار ی از آتش دوزخ به او عطا فرماید: علی علیه السلام فرمود ای محمد راست فرمودی.
(خصال صدوق، ج۱، ص ۳۵۶۳ )
خداوند بر انسان منت گذارد تا از بین آنان رسولی برانگیخت تا این رسول آیات الهی را بر آنان بخواند، آنان را تزکیه کند و کتاب و حکمت را بر آنان تعلیم نماید (آلعمران، 164)
کارهایی که به دنبال آن هستیم و شاید برای ما مهم نباشد که از چه راهی به دست بیاوریم و یا انجام دهیم, از راه حلال در انتظار ماست ولی همین کج اندیشی ها ما را به خسران و ضرر می کشاند و ممکن است با انجام کارهای حرام در لجنزار گناه و سردرگمی بیفتیم
در این نوشتار به حکایتی نقل شده از آیت الله سعادت پرور در این باره اشاره می کنیم :
ادامه مطلب ...
شیطان به رسول خدا (ص) گفت :
طاقت دیدن و تحمل شش خصلت آدمی را ندارم:
- وقتی به هم می رسند سلام می کنند.
- با هم مصافحه می کنند.
- برای هر کاری انشاالله می گویند.
- از گناه استغفار می کنند.
- ابتدای هر کاری بسم الله الرحمن الرحیم می گویند.
- تا نام حضرت محمد (ص) را می شنوند صلوات می فرستند.
پیامبر
ـ صلّی الله علیه و آله و سلم ـ فرمود: ( برائه من النار حبّ علیّ ؛ تنها راه دوری
از آتش جهنم، دوستی علی ـ علیه السّلام ـ است.(
و نیز فرمود: ( یا علی!
طوبی لمن احبّک و صدق فیک، و ریل لمن أبغضک و کذب فیک؛ ای علی: خوشا به حال کسی که
تو را دوست داشته و در حق تو صادق باشد، و وای بر کسی که تو را دشمن داشته و در
حقّ تو کاذب باشد).
أم سلمه از پیامبر ـ صلّی
الله علیه و آله و سلم ـ نقل می کند که فرمود: (لا یحبّ علیاً منافق، و لا یبغضه
مومن؛ منافق، علی ـ علیه السّلام ـ را دوست ندارد و مومن او را دشمن ندارد).
همان، ج3، ص 135.
پیامبر خدا (ص) :
مهمان چون بیاید روزیش را ( همراه خود) می آورد و چون بیرون رود، گناهان اهل خانه را از بین می برد.
کافی . ج 6 . ص 286
حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله فرمود:
من ادب آموخته خدا هستم و على(ع)، ادب آموخته من است. پروردگارم مرا به سخاوت و نیکى کردن فرمان داد و از بخل و سختگیرى بازَم داشت.
در نزد خداوند عزّوجلّ چیزى منفورتر از بخل و بد اخلاقى نیست. بد اخلاقى، عمل را ضایع مىکند، آنسان که سرکه عسل را.(مکارم الاخلاق،صفحه 17)روزی
رسول خدا (صل الله علیه و آله) نشسته بود، عزراییل به زیارت آن حضرت آمد
پیامبر(صل الله علیه و
آله) از او پرسید:
متواضع ترین مردم بود تا جایی که با دستان مبارکش کفش پینه می زد، لباس وصله می کرد، به خانواده اش کمک می نمود، حتی برای تکه تکه کردن گوشت آنها را یاری می کرد، دعوت هر مومنی را چه بنده و چه آزاد می پذیرفت، هر هدیه ای را حتی اگر یک جرعه شیر می پذیرفت و آن را تلافی می کرد.