اللهم إنک ابتلیتنا فی ارزاقنا بسوء الظن ، و فی اجالنا بطول الامل حتی التمسنا ارزاقک من عند المرزوقین ، و طمعنا بامالنا فی اعمار المعمرین .فصل علی محمد و آله ، و هب لنا یقینا صادقا تکفینا به من مؤنة الطلب و الهمنا ثقة خالصة تعفینا بها من شدة النصب .و اجعل ما صرحت به من عدتک فی وحیک ، و اتبعته من قسمک فی کتابک ، قاطعا لاهتمامنا بالرزق الذی تکفلت به ، و حسما للاشتغال بما ضمنت الکفایة له .فقلت و قولک الحق الاصدق و اقسمت و قسمک الابر الاوفی : و فی السماء رزقکم و ما توعدون .ثم قلت فو رب السماء و الارض إنه لحق مثل ما أنکم تنطقون .
امام رضا(ع) در کلامی شریف از امام سجاد(ع) نقل میفرمایند:
اگر دیدید کسی اهل نماز و روزه است، گناه نمیکند و کارهای خوب هم انجام میدهد، عجله نکن، گولش را نخور، ممکن است عُرضۀ گناه کردن نداشته باشد.
بعد میفرماید: اگر کسی عرضۀ گناه کردن داشت، اما گناه نمیکرد، آرام باش، فریب نخور، ممکن است گناهی را ترک میکند، اما مرتکب گناه دیگری میشود. زیرا شهوات مردم مختلف است؛ یکی شهوت مال دارد، اما شهوت جنسی ندارد، یکی شهوت جنسی دارد، اما حرام نمیخورد.
سپس میفرماید: اگر کسی هیچ گناهی نکرد، عجله نکن، گولش را نخور، ممکن است عقل درست و حسابی نداشته باشد. بعد میفرماید: اگر کسی عقل درست و حسابی هم داشت، فریب نخور، ببین آیا هوای نفسش مسلط بر عقلش است، یا عقلش مسلط بر هوای نفس است؟
حضرت در انتهای بحث مثال میزند و میفرماید: مانند کسی که حبّمقام دارد، یک دفعهای با یک هوس و هوای حبّمقام، کلّ مراتب ایمانی قبلش را نابود میکند. حدیث عجیبی است. امام علیهالسّلام در ادامه میفرماید وقتی به چنین آدمی میگویی: «إتَّقِ الله»؛ از خدا بترس، ناراحت میشود. «اَخَذَتهُ العِزَّة»؛ به غرورش برمیخورد، میگوید «به من میگویی با تقوا باشم؟ تا حالا کسی از من گناه ندیده.» بعد امام(ع) میفرماید: اینها دیگر آدم هم نمیشوند و دچار لعن خداوند میشوند
( وسائل الشیعه، ج 8، ص 317 (
بار خدایا به تو پناه می برم از حرص و آز ( بر دنیا ، رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود : بی نیازترین مردم کسی است که گرفتار حرص نباشد ، و حضرت امام باقر - علیه السلام - و فرمود : مثل حریص و آزمند " به دنیا " مثل کرم ابریشم است که هر چند پیچیدن ابریشم را بر خود فزونی دهد بیرون شدنش را دور " دشوار " سازد تا آن که با اندوه بمیرد (
ادامه مطلب ...
ابوحمزه ثمالی دعایی را از امام سجاد علیه السلام نقل کرده که امام زین العابدین علیه السلام هر شب ماه رمضان آن را تلاوت میفرموده اند
ادامه مطلب ...
حق کسی که از قضا به تو بدی کرده
( یا اتفاقا بدی نسبت به تو به دست او قرار گرفته ) اینست که اگر عمدا چنین کاری
کرده است بهتر است از او در گذری تا کدورت ریشه کن گردد و با اینگونه با مردم به
ادب رفتار کرده باشی.
خدایا تو ما را در روزیهامان به سوء
ظن و در عمرهامان به طول أمل آزمودهاى تا آنجا که ارزاق ترا از نزد روزیخواران
طلب کردیم، و به سبب آرزوهاى دراز در عمرهاى طولانى معمرین طمع بستیم.
کی روا بودن ولی کردگار
تا چهل منزل شود اشتر سوار
آن یکی گفتا که اینان کیستند ؟
دیگری گفتا مسلمان نیستند !
آن یکی گفتا که این بیمار کیست ؟
دیگری گفتا که بابش خارجی است ..
آن یکی گفتا
عجب افسرده است ؟
دیگری گفتا برادر مرده است
تهرانی
امام سجاد علیه السلام فرمود : زمین کربلا، در روز رستاخیز، چون ستاره مرواریدى مىدرخشد و ندا در مىدهد کهمن زمین مقدس خدایم، زمین پاک و مبارکى که پیشواى شهیدان و سالار جوانان بهشت را در بر گرفته است .
ادب الطف، ج 1، ص 236، به نقل از کامل الزیارات، ص 268
شخصی به حضور امام سجاد (ع) آمد، و نسبت به آن حضرت جسارت کرده و سخنان درشت و ناسزا گفت . امام سجاد (ع) سکوت کرد، و هیچ سخنی به او نگفت ، او رفت (با توجه به اینکه آن شخص در یک جریان شخصی نسبت به امام ناراحت شده بود، و مربوط به کیان دین نبود). امام به همراهانش فرمود: شنیدید که این مرد، با من چگونه برخورد کرد؟ اینک دوست دارم ، با من نزد او برویم تا بنگرید جواب او را چگونه خواهم داد؟. همراهان با امام حرکت کردند، شنیدند که آن حضرت در مسیر راه ، مکرر این آیه را می خواند: والکاظمین الغیظ: از ویژگی های پرهیزکاران این است که ، خشم خود را فرو می برند (آل عمران - 134). همراهان دریافتند که امام با او برخورد شدید نخواهد کرد.
وقتی امام سجاد (ع) به در خانه او رسید، او را صدا زد، او از خانه بیرون آمد، در حالی که تصور می کرد با برخورد شدید امام ، روبرو خواهد شد، برخلاف انتظار شنیدند امام (ع) به او فرمود: برادرم ! اگر آنچه به من گفتی ، در من وجود دارد، از درگاه خدا، طلب آمرزش می کنم ، و اگر در من وجود ندارد، از خدا می خواهم که تو را بیامرزد. آن مرد بین دو چشم امام را بوسید و عرض کرد: آنچه گفتم در وجود تو نیست بلکه من به آن سزاوارترم.
امام سجاد (علیه السلام) فرمود:
زمین کربلا، در روز رستاخیز، چون ستاره مرواریدى مىدرخشد و ندا مىدهد که من زمین مقدس خدایم، زمین پاک و مبارکى که پیشواى شهیدان و سالار جوانان بهشت را در بر گرفته است .
ادب الطف، ج 1، ص 236، به نقل از کامل الزیارات، ص 268.