ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 |
انسان موحد که به حکم وقوف در عرفات و مشعر، به مقام والای معرفت الله و خداشناسی کامل رسیده و تمام تمایلات نفسانی در نظرش خاک و سنگ آمده و غرق در دریای محبت خالق بی همتا و مهربان شده، طبیعی است که از کشتن و سربریدن هر موجودی که سر راه بر او گرفته و مانع رسیدن به قرب الهی ست، دریغ و مضایقه نخواهد داشت.اگر چه آن موجود فرزند عزیزو یا جان خود و خواهشهای درونش باشد.
امام علی (ع ) : لکل شی ء وجه و وجه دینکم الصلاة
هر چیز دارای سیماست ، سیمای دین شما نماز است .
بحار الانوار، ج ,82 ص 227
قالَ
الإمام الجواد - علیه السلام - : کَیْفَ یُضَیَّعُ مَنِ اللهُ کافِلُهُ، وَکَیْفَ
یَنْجُو مَنِ الله طالِبُهُ، وَ مَنِ انْقَطَعَ إلی غَیْرِاللهِ وَ کَّلَهُ اللهُ
إلَیْهِ.
بحارالأنوار،
ح 68، ص 155، ح 69
امام
جواد - علیه السلام - فرمود:
چگونه
گمراه و درمانده خواهد شد کسی که خداوند سَرپرست و متکفّل اوست.
چطور
نجات می یابد کسی که خداوند طالبش می باشد.
هر که از
خدا قطع امید کند و به غیر او پناهنده شود، خداوند او را به همان شخص واگذار می
کند.
شخصی محمولهای از پارچههای گران قیمت را – که به امام جواد علیه السلام تعلق داشت – برای آن حضرت میبرد، در بین راه همه آنها را دزد برد. این خبر که به امام رسید در نامهای به آن شخص چنین نوشت: جان و اموال ما همه از بخششهای گوارای خداوند و عاریههای او در نزد ما هستند که هر اندازه از آنها را که او صلاح بداند، در شادی و خوشیهای خود مورد استفاده قرار میدهیم، و هر مقدار را که خودش بخواهد و صلاح بداند از ما میگیرد. در برابر آن به ما اجر و پاداش میدهد.
آن که جزع و نابردباریاش بر صبر و بردباری او غالب آید مزد و پاداشش نابود خواهد شد و ما از این امر به خدا پناه میبریم
تحف العقول، ص۴۵۶.