روزی شخصی در حال نماز خواندن در راهی بود و مجنون بدون این که متوجه شود از بین او و مُهرش عبور کرد.
مرد نمازش را قطع کرد و داد زد هی چرا بین من و خدایم فاصله انداختی.
مجنون به خود آمد و گفت: من که عاشق لیلی هستم تو را ندیدم، تو که عاشق خدای لیلی هستی چگونه دیدی که من بین تو و خدایت فاصله انداختم؟
رُوِیَ عَن الحَسنَ بن عَلِیٍّ العَسکَری (صَلَواتُ اللهُ عَلَیهما) قالَ:
« أَکْثِرُوا ذِکْرَ اللَّهِ وَ ذِکْرَ الْمَوْتِ وَ تِلَاوَةَ الْقُرْآنِ وَ الصَّلَاةَ عَلَى النَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله وسلم)فَإِنَّ الصَّلَاةَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ عَشْرُ حَسَنَات»
ادامه مطلب ...
او تنها در شمار مردان بزرگ تاریخ نیست بلکه رسول آسمان بر زمین است. سزاوار نیست که تنها در شمار مردان بزرگ تاریخ به شمار آید،بر ماست تا به پیامبری او اعتراف کرده و او را رسول آسمان بر زمین بدانیم.
فرصتی است مناسب برای آنکه عظمت پیامبری مهرآفرین نه تنها از منظر مسلمانانی که به او و رسالتش ایمان آورده اند، بلکه از دریچه نگاه اندیشمندانی غیرمسلمان به بحث گذاشته شود.
امام رضا(ع) نیز چون دیگر اجداد طاهرینش موضوع غیبت آخرین حجت حق را پیشبینی و شیعیان را برای برخورد با این پدیده آماده نموده است.
على بن هلال از پدرش روایت نموده که گفت در مرض پیامبر (ص) ، حضورش شرفیاب شدم ، دیدم فاطمه (س) در بالین پدرش نشسته و اشک مى ریزد چون صداى گریه اش بلند شد، پیامبر سر برداشت و فرمودند
«عبدالله» فرزند مسلم بن عقیل بود. مادر او «رقیّه کبری» دختر امام علی(علیه السلام) بوده است. (1) مادر رقیه «صهباء»، از همسران امام علی(علیه السلام) بوده است. گفته شده صهباء از اسیران «یمامه» یا «عین الّتمر» بود. آن حضرت او را خریداری فرمود و از او دارای دو فرزند به نامهای «عمر الاطرف» و «رقیه» بود. مسلم بن عقیل، رقیه را خواستگاری کرد و عبدالله یکی از ثمرات این ازدواج مبارک بود.(2).
ادامه مطلب ...
خوف محشر از کسی باشد که او بی صاحب است
صاحب ما در قیامت هم قیامت می کند
با تشکر فراوان از سید امیر علی مجیدی تهرانی
امام سجاد (علیه السلام) فرمود:
زمین کربلا، در روز رستاخیز، چون ستاره مرواریدى مىدرخشد و ندا مىدهد که من زمین مقدس خدایم، زمین پاک و مبارکى که پیشواى شهیدان و سالار جوانان بهشت را در بر گرفته است .
ادب الطف، ج 1، ص 236، به نقل از کامل الزیارات، ص 268.
عمر بن عبدالله، معروف به ابوثمامه، از چهرههای سرشناس شیعه در کوفه بودند که در شجاعت و اسلحه شناسی زبانزد خاص و عام بود.
ادامه مطلب ...
حر بن یزید ریاحی از سران کوفه به شمار میرفت که در میان قوم خود از عزت و احترام زیادی برخوردار بود.
ابن زیاد او را برای رویارویی با امام حسین علیه السلام فرا خواند و با هزار سوار به سوی کاروان او فرستاد.
" روز [ شهادت امام ] حسین (ع) پلک چشمان ما را مجروح و اشک های ما را جاری ساخت ، عزیز ما را در سرزمین پریشانی و بلاخوار کرد و تا روز پایان [ یعنی قیامت ] پریشانی و بلا را در ما به یادگار گذاشت . پس گریه کنندگان باید بر همانند حسین (ع) بگریند ، که گریه بر او گناهان بزرگ را فرو می ریزد " . سپس فرمود : " پدرم با فرا رسیدن ماه محرم خندان دیده نمی شد و اندوه و آشفتگی بر او چیره می گشت ، تا اینکه ده روز از آن بگذرد ، روز دهم [ روز عاشورا ] روز مصیبت و اندوه و گریه او بود و می فرمود : در این روز است که حسین - که درود خدا بر او باد - کشته شد " .
رسول خدا (ص) فرمود : " شهادت حسین (ع) حرارتی در دلهای مؤمنان افروخته که تا ابد خاموشی ناپذیر است .
ادامه مطلب ...
ای اهل زمین
عید گذشت و خبر از یار نیامد
عید علی ام رفت ولی یار نیامد
آن شمع دل افروز شب تار نیامد
بر زخم دل فاطمه ( س ) غمخوار نیامد
ساعاتی دگر مانده که با ناله بگوییم
ای اهل حرم میر و علمدار نیامد