نعمت بودن امام عصر ( ع )

برای آنکه انسان بتواند در وادی شکر پروردگار قدم گذارد ، در درجه اول باید نعمت شناس باشد یعنی بداند خدا چه نعمت هایی را در اختیار او قرار داده است  

خداوند بعضی از نعمت های خویش را نسبت به برخی دیگر ، برتر داشته است و کوتاهی کردن در شکر آنان را به هیچ عنوان جایز ندانسته است و تصریح فرموده است :

 <<ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ یَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِیمِ  >>  ( تکاثر / آیه 8 )

< در آن روز ( قیامت ) از نعمت ، مورد سوال قرار می گیرید. >

نعمتی که روز قیامت مورد پرسش خداوند قرار می گیرد به تفسیر مفسران معصوم قرآن ، نعمت وجود اهل بیت ( ع ) است.

اصل وجود امام نعمتی است که منقطع نمی شود و پروردگار مهربان این نعمت را بدون هیچ استحقاقی به آفریدگارش عطا فرموده و می فرماید که این نعمت گاهی به صورت آشکار و گاهی به صورت پنهان می باشد اما در نعمت بودنش تاثیری ندارد. در قرآن کریم به این مطلب توجه شده است :

<< وَأَسْبَغَ عَلَیْکُمْ نِعَمَهُ ظَاهِرَةً وَبَاطِنَةً >> ( لقمان / آیه 20 )

< خدا نعمت های ظاهری و باطنی خود را بر شما کامل کرد.>

امام کاظم ( ع ) در تفسیر رین آیه فرمودند :

< نعمت آشکار ، امام آشکار است و نعمت باطن امام غائب است. >