صدای شیعه

«اشهد ان علی ولی الله »

صدای شیعه

«اشهد ان علی ولی الله »

راز داری از صفات پسندیده و فاش ساختن راز خود یا دیگران از صفات ناپسند و زشت است.

بخشی از راز ها به آبروی انسان بستگی دارد که فاش ساختن آن به ریختن آبروی او می انجامد، بنابراین کسی که درصدد  بر می آید، راز دیگران را یافته، آن را فاش کند وبه وسیله او را درجامعه کوچک نماید، به یقین کار بسیار زشت وگناه جبران ناپذیری مرتکب شده است.


حضرت علی علیه السلام فرمودند:« صدرُ العاقلِ صندوقُ سرّه» سینه آدم خردمند صندوقچه اسرار او است.

همان، ج3، ص 358.

 

حضرت علی علیه السلام فرمودند:« صدرُ العاقلِ صندوقُ سرّه» (1) سینه آدم خردمند صندوقچه اسرار او است.

بخشی از راز ها به آبروی انسان بستگی دارد که فاش ساختن آن به ریختن آبروی او می انجامد، بنابراین کسی که درصدد  بر می آید، راز دیگران را یافته، آن را فاش کند وبه وسیله او را درجامعه کوچک نماید، به یقین کار بسیار زشت وگناه جبران ناپذیری مرتکب شده است.

عبدالله بن سنان می گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم:« عورَه المومن علی المومنِ حرامٌ» عورت مومن بر مومن حرام است؟ حضرت فرمودند: آری! گفتم: آیا مقصود عورت بدنی او است؟ فرمودند: خیر.« انَّما هیَ اذاعه سرَّهِ »(2) بلکه منظور فاش ساختن راز او است.

امام موسی بن جعفر  علیه السلام در یک حدیث مفصل فرمودند: اگر پنجاه نفر شهادت دهند که برادر دینی تو کاری انجام داده یا سخنی گفته است ، ولی خودش منکر شد، تفکر آن پنجاه نفر رامردود بدان وفقط گفته خودش را قبول کن ولی اگر با چشم گوش خود چیزی از او دیدی یا شنیدی، ولی خودش منکر شد سخن او را بپذیر وگوش وچشم خود راتکذیب کن، (یعنی باید: گفته برادر دینی تو برگوش وچشم تو مقدم باشد وبه شنیده ها وگفته ها اعتنا نکن)

نباید بر انجام شدن گناه اصرار کرد؛ بلکه باید گناه انجام شده را نیز نادیده گرفت؛ به ویژه اگر گناهکار، گناه خود را انکار کند؛ حتی اگر با گوش خود شنیده یا با چشم خود دیده باشیم.(3)

آن گاه حضرت فرمودند: «لا تُذیعَنَّ شیئاً یَشینُهُ و یَهدِمُ مروَّتَه فَتکونَ من الَّذینَ قال الله فی کتابهِ: الَّذینَ یحبُّونَ ان تَشیعَ الفاحشه...»(4) ؛ چیزی را که به ضرر مومن است، آبروی او را می برد و شخصیت او را خرد می کند فاش و شایع مکن که اگر چنین کنی مشمول این آیه خواهی شد که می فرماید: کسانی که دوست دارند کارهای ناپسند بین مومنان شایع شود، برای آنان عذاب دردناک خواهد بود.(5)

ابن عباس می گوید: رسول خدا صلی الله علیه وآله قبل از وفات خود، خطبه ای خواند که چشم ها گریان گشت، دلها مضطرب گردید و بدن ها  به لرزه افتاد آن گاه سه مرتبه فرمودند: مردم نزدیک شوید، نزدیک شوید، نزدیک شوید؛ جا بدهید همه جلو بیایند؛ هنگامی که همه نزدیک آمدند و فشرده نشستند فرمودند: «الا و مَن سَمعَ فاحشَه فَافشاها فَهوَ کَمَن اَتاها و مَن سَمِعَ خَبَراً فَاَفشاها فَهو کَمَن عَمِلَه»(6)؛ ای مردم! هرکس بشنود گناه زشتی انجام شده و آن را فاش و شایع کند، مانند کسی است که آن گناه را مرتکب شده است و هرکس چیز بدی را[درباره کسی] بشنود و آن را به گوش دیگران برساند و آن را فاش کند مانند کسی است که آن عمل بد را انجام داده است.

از امام صادق علیه السلام نقل شده است که فرمودند: هر کس آگاه شد کسی خلافی مرتکب شده است و آن را پنهان نکرده فاش کند و توبه نکند، نزد خدا مانند همان کسی است که آن گناه را انجام داده و گناه فاش کردن راز مومن نیز بر او خواهد بود، به گونه ای که خداوند آن مومن را که مرتکب گناه شده به دلیل لطمه ای که به آبرویش خورده است می آمرزد.(7)

رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمودند: «من اَداعَ فاحشَه کانَ کَمُبتَدئها  و مَن عَیَّرَ مومناً بِشَیٍ لَم یَمُت حتّی یَرکَبَهُ»(8) هر کس گناه زشتی را که دیگری انجام داده است افشا کند مانند کسی است که آن کار زشت را انجام داده و هر کس مومنی را به دلیل کار بدی که انجام داده است سرزیش کند، نمی میرد تا خودش همان را مرتکب شود.

بنابراین کسی که گناه می کند و کسی که آن گناه را به گوش دیگران می رساند و آبروی گناهکار را می برد هر دو در گناه مساوی اند.

خداوند متعال دوست ندارد گناهی انجام شود و اگر انجام شد، دوست ندارد کسی بفهمد. برتمام مسلمانان واجب است سر پوش و رازدار باشند و هرگز افشاگری نکنند و کارهای ناپسندی را که پنهانی ارتکاب یافته است فاش ننمایند.

به راستی آنان که به راحتی اسرار دیگران را فاش می کنند و حتی گناه انجام نشده را به کسی نسبت می دهند و با آبروی افراد بازی می کنند، چه پاسخی خواهند داشت؟ چگونه جبران خواهند کرد؟ آیا جبران آن ممکن است؟

علی علیه السلام فرمودند: «مَن بَحَثَ عَن(اسرارِ غیرهِ اَظهَرَالله سبحانَهُ اَسرارهُ»(9) ؛ کسی که اسرار دیگران را فاش کند، خداوند متعال اسرار خودش را فاش می کند.

 

(1). همان، ج3، ص 358.

(2). همان.

(3). کافی، ج8، ص140.

(4). همان، ج 8، ص 147.

(5). سوره نور، آیه 19.

(5). عقاب الاعمال، ج33، ص337.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد